توضیحات

در خصوص کتاب قراردادهای استارتاپی نیاز است اشاره کنیم که در دنیای امروز که اقتصاد کالا محور جای خویش را به اقتصاد دانش محور برخواسته از اندیشه‌های نو و ایده‌های بدیع داده است، شاخه جدیدی از حقوق تحت عنوان حقوق مالکیت فکری به عنوان ابزاری نوین، وظیفه حمایت از دارایی‌های نوظهور و نوپدید که آنها را به دارایی‌های نامشهود، ناملموس و یا فکری تعبیر می‌نمایند به عهده گرفته است. مهمترین ویژگی این نوع از دارایی‌ها امکان تقلید و بهره‌برداری از آنها توسط دیگر افراد جامعه است. این ویژگی از دارایی‌های فکری الزامات نوینی را پدید آورده و اندیشمندان، کارگزاران و سیاست‌گذاران را بر آن داشت تا ساز و کارهای حقوقی نوینی(حقوق مالکیت فکری) را اعتبار نمایند تا از طرفی از حقوق نوآوران و پدیدآورندگان آثار فکری(مخترعان، طراحان، مولفان، مصنفان و…) حمایت نموده و از طرف دیگر امکان بهره‌گیری جامعه از این شق خاص از دارایی‌ها را فراهم نموده تا بتوان در سایه آن توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی را رقم زد.

ضروری است پیش از ورود به موضوع قراردادهای مالکیت فکری و تبیین جایگاه آن در نظام تجاری‌سازی ابتدا، برای آشنایی بیشترین مخاطبین محترم، مختصری به تعریف حقوق مالکیت فکری، پرداخته و تفاوت این نوع از دارائی‌ها را با دارائی‌های مادی بیشتر تبیین نمائیم. سپس حوزه‌های اصلی آن را که شامل حقوق مالکیت صنعتی و حقوق مالکیت ادبی و هنری است به عنوان متداول‌ترین تقسیم‌بندی به همراه مصادیق موضوعه آن توضیح دهیم. همچنین با توجه به اینکه، موضوع مالکیت فکری از جمله موضوعات مستحدثه و نوپدید در نظام حقوقی کشورمان است و ریشه در تحولات و ضروت‌های بین المللی دارد، در کتاب قراردادهای استارتاپی سعی شده است در تعریف مفاهیم به کنوانسیون‌های بین المللی و موافقت‌نامه‌های مربوط نیز اشاره شود و پس از ارائه چارچوب کلی نظام مالکیت فکری، نمونه قراردادهای متداول در این حوزه در فصول مختلف کتاب آورده شده است.