توضیحات

داوری، به ویژه در زمینه های مربوط به حقوق تجارت بین المللی، یکی از رایج ترین شیوه های حل و فصل اختلافات خصوصی میان اشخاص است. در نظام حقوقی ایران، منابع گوناگونی برای داوری های بین المللی مرتبط با کشور پیش بینی شده است، به نحوی که می توان در این زمینه به چهار سند مهم اشاره کرد که سه مورد از آنها لازم الاجرا است.منبع نخست، قانون داوری تجاری بین المللی ایران است که ۱۳۷۶/۶/۲۶ شمسی به تصویب رسیده است. منبع دوم، قانون آیین دادرسی مدنی ایران مصوب ۱۳۷۹ شمسی است که ناظر به فرآیند داوری در خصوص اختلافات بین المللی خارج از شمول قانون داوری است. در نهایت، منبع سوم، کنوانسیون نیویورک است که درباره شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی و یا غیرداخلی در دادگاه های ایران است.
تمرکز اصلی کتاب بایسته های قانون داوری تجاری بین المللی بر روی منبع نخست یعنی قانون داوری تجاری بین المللی است.